Gnel Matevosyan en Narine Bogusian verhuren hun woning aan Oleksii en Kristina Polishchuk.
Samen met hun zoontjes Matvij en Timopij en de ouders van Kristina, Ihor en Nataliia Kaldarash verblijven ze sinds 1 mei 2022 in hun huurwoning in Sint-Truiden.

We spreken eerst met Ihor en Kristina.

Hoe zijn jullie in Sint-Truiden terechtgekomen?

Ihor: “Het is niet de eerste keer dat ik naar België kom. Gnel en ik zijn al lang goede business partners en we hebben jarenlang samengewerkt. Toen de oorlog uitbrak zijn we naar België gevlucht. Met de auto. Het was zeer moeilijk maar we zijn dankbaar dat we nog leven (huilend).”

Sinds wanneer wonen jullie in Sint-Truiden en hebben jullie eerst in een opvanggezin verbleven?

Kristina: “Sinds 5 maart 2022 wonen we in Sint-Truiden. De eerste 8 weken konden we bij Jeanne in het Kasteel van Nieuwenhoven terecht. Daarna zijn we verhuisd naar deze woning. Ik vind dat mensen van Sint-Truiden zeer vriendelijk en gastvrij zijn. Dank u wel daarvoor.”

Hoe hebben jullie deze woning uiteindelijk gevonden?

Kristina: “De medewerkers van stad Sint-Truiden hebben ons geholpen met onze zoektocht. De eerste woning was jammer genoeg te klein voor ons gezin. Met vier volwassenen en twee kleine kinderen zochten we een woning met veel slaapkamers. Natuurlijk, als je de taal niet kan spreken en je hebt geen kennis over de stad, wordt het moeilijker om iets te kunnen huren. Gnel en zijn familie hebben ons veel geholpen. Ze hebben dan zonder te twijfelen hun huis aan ons verhuurd.”

Hoe is de verhuis verlopen? Hebben jullie hulp gekregen?

Ihor: “Dankzij Narine en Gnel verliep de verhuis heel vlot en gemakkelijk. Gnel is altijd en overal meegekomen om te tolken. Ze hebben ons met alles geholpen. We zullen hen altijd dankbaar zijn.”

Gnel Matevosyan en Narine Bogusian doen ook hun verhaal. Zijn kinderen woonden in het huis dat hij verhuurt aan Ihor en zijn familie. Die wonen nu terug even thuis.

Twijfelde je om je woning te verhuren aan Ihor en zijn familie?

Gnel: “Nee, het was een bewuste keuze. De oorlog is één van de ergste dingen die een mens kan overkomen. Hierdoor gaan er veel mensen dood. In Oekraïne kan ik jammer genoeg niemand helpen maar hier kan ook ik mijn bijdrage leveren. Hierdoor voel ik me opgelucht. Ihor en zijn familie helpen geeft me voldoening.”

Had je het gevoel dat je ergens terechtkon voor vragen, hulp of informatie?

Gnel: “De medewerkers van het stadskantoor Sint-Truiden hebben me altijd goed geholpen met al mijn vragen. Ik heb eigenlijk nooit het gevoel gehad dat ik te weinig informatie had. Ze hebben ons een hele hoop documentatie bezorgd, brochures maar ook een modelhuurcontract. Ik wil ook graag iedereen bedanken die ons geholpen heeft.”

Met plezier gedaan. Hoe loopt het contact met jouw nieuwe huurders?

Narine: “Gnel kende Ihor natuurlijk al. En we zijn blij om de rest van zijn familie te leren kennen. Wederkerig respect staat centraal tussen ons. Ik mag zeggen dat we ondertussen goede vrienden zijn.”

Kan je anderen aanraden om Oekraïense vluchtelingen een kans te geven en waarom?

Gnel: “Uit mijn eigen ervaring kan ik bevestigen dat mensen uit Oekraïne goede mensen zijn. Ze zijn behulpzaam en vriendelijk. Zoals afgesproken houden ze de woning netjes en proper, wat ik zeer belangrijk vind. De tuin is een paradijs geworden sinds zij er wonen. Leuk om zo fijne huurders te hebben.”

Met dank aan Gohar Terteryan om het hele gesprek te tolken.